Ik heb het laatst al gedeeld op Instagram, maar verder nog niet heel diep op ingegaan. Mijn nieuwste doel is de marathon van Eindhoven. En deze ga ik niet voorbereiden zoals ik mijn andere marathons heb voorbereid. Ik ga deze lopen middels de methode van sportrusten. Voor wie de methode nog niet kennen, geef ik daar hier even wat uitleg over!
Sportrusten is een methode waarbij je niet verder traint dan een afstand van 14km. Je let hierbij niet op snelheid, maar de focus ligt op je hartslag. Om aan dit schema te beginnen heb je een omslagpunt nodig en je snelste 10km tijd. Door dit in te vullen rolt zo je schema eruit met de hartslagen waarop jij je training en marathon moet gaan lopen.
De trainingen worden ingedeeld in 4 verschillende trainingen. De eerste training is ‘vogels kijken’. Heel rustig lopen waarbij je om je ademhaling denkt. De tweede training is een training op een hogere hartslag. Dit is voor iedereen persoonlijk maar dit mag best pittig aanvoelen.
De derde en vierde trainingen zijn die op marathonhartslag. De ene laag in de zone, de andere hoog in de zone. Door hierop te letten gaat dit tempo lekker aanvoelen en kan je dit tijdens de marathon ook makkelijk volhouden.
Ik ga de marathon van Eindhoven natuurlijk niet zomaar middels deze methode lopen. Ik heb de laatste paar wedstrijden waar ik echt onwijs naar toe heb getraind niet kunnen lopen zoals ik wilde. Voor de marathon van Valencia was ik zo zenuwachtig dat ik amper mijn ontbijt binnen kon houden. Dit lukte uiteindelijk wel maar halverwege werd ik heel misselijk. Ik heb toen halverwege mijn doel losgelaten en plotseling kon ik lekker lopen.
Tijdens de halve marathon van Enschede was ik ook zo onwijs zenuwachtig en toen lukte het mij niet om mijn ontbijt binnen te houden. Maar om een (halve) marathon te lopen heb je echt brandstof nodig en dat merkte ik toen ook dat ik dat miste. Ondanks dat ik tegen mijzelf zeg dat ik me niet druk moet maken kan ik het doel niet loslaten en ben ik altijd benieuwd wat erin zit.
Door op deze manier te trainen denk ik dat ik een groot deel van deze zenuwen los kan laten. Ik heb maar 1 doel en dat is genieten. Tuurlijk hoop ik nog wel eens onder die 4u te lopen, maar dat is voor nu niet het doel. Als ik wel zou gaan trainen zoals ik altijd deed dan zou ik mijzelf toch die druk opleggen van de tijd, ondanks dat ik dat niet wil, omdat ik dan zo hard getraind heb en al mijn lange duurlopen erop zouden wijzen dat ik het wel kan. Het klinkt dan nu misschien een beetje alsof ik dit schema niet serieus neem, dat is het zeker niet, maar ik zou liegen als ik zeg dat ik niet heel sceptisch ben. Ik weet dat heel veel mensen middels dit schema de marathon hebben uitgelopen en ik weet dat ik de marathon kan lopen, dus ik weet ook dat dit goed komt, maar toch vind ik het een gekke gewaarwording dat je maar tot 14km traint.
Ik ga mijn Road to Eindhoven hier delen en natuurlijk op Instagram!
Steef&Suus on the move 
Geef een reactie